HELENKA GRABSKA
Urodziła się w 20 lipca 1904 roku jako córka Antoniego i Marii Grabskich. Uczęszczała do II Gimnazjum Żeńskim w Płocku. Gdy bracia Heleny – Jan i Tadeusz pojechali bronić Lwowa w listopadzie 1918 roku opuściła po kryjomu dom rodzinny i udała się za braćmi, żeby zaciągnąć się do wojska, do pomocniczych formacji kobiecych. Odbyła długą i niebezpieczną podróż. Trzykrotnie była zatrzymywana po drodze przez żandarmerię i kontrole, ale szczęśliwie dotarła do Lwowa. Pod przybranym nazwiskiem zgłosiła się do Ochotniczej Legii Kobiet. Z wielkimi trudnościami z uwagi na wiek została przyjęta do oddziału Aleksandry Zagórskiej (matki Jerzego Bitschana) W liście do koleżanki pisała:
„Czy wyobrażasz sobie jaka ja szczęśliwa. Jestem nareszcie z tymi, którzy bronią Ojczyzny”.
Wśród koleżanek z oddziału uzyskała wielkie uznanie za poświęcenie i odwagę w wykonywaniu obowiązków. Poległa 11 kwietnia 1919 roku na Dworcu Kolejowym we Lwowie, stojąc na posterunku. W 1922 roku Helenie Grabskiej przyznano Krzyż Walecznych.
Opracowała dr Helena Kobus