JANEK ŁĄCZKOWSKI
Urodził się 26 grudnia 1902 roku w Wieluniu. Był synem Zygmunta, mierniczego przysięgłego (geodety) i Zofii, która prowadziła księgarnię w centrum miasta. Janek uczęszczał do Szkoły Realnej (Gimnazjum Męskiego) im. Tadeusza Kościuszki. Przynależał do harcerstwa.
Do końca nie wiadomo, czy po rozpoczęciu walk o Lwów, przebywał w tym czasie w okolicach miasta, czy pojechał tam z Wielunia. W Centralnym Archiwum Wojskowym w Warszawie znajduje się dokument, w którym widnieje zapis, że Janek walczył na odcinku Cytadeli od 1 listopada 1918 roku. Według innych źródeł, że do Lwowa dotarł dopiero na początku 1919 roku z grupą kolegów-harcerzy z Wielunia. W każdym bądź razie został wcielony do 5 pułku piechoty Legionów, który bronił ukraińskim wojskom dostępu do Lwowa. Poległ 8 kwietnia w Pasiekach niedaleko Lwowa.
Jego grób znajduje się na Cmentarzu Orląt Lwowskich. Na nagrobku wielunianina widnieje rok urodzin 1900. Prawdopodobnie starając się o przyjęcie do wojska Janek dodał sobie dwa lata, ponieważ niepełnoletni nie miał szans na wcielenie do armii. Do wojska więc wstąpił bez zgody, a być może nawet wiedzy rodziców.
W 1938 roku Jan Łączkowski pośmiertnie został odznaczony Medalem Niepodległości.
Opracowała dr Helena Kobus