ROMAN FELSZTYN
Urodził się 4 listopada 1901 roku we Lwowie w rodzinie żydowskiej, bardzo pozytywnie nastawionej do sprawy polskiej. Rodzice Romana działali w organizacjach niepodległościowych i w takim duchu wychowywali swoich synów. Romek był najmłodszy z rodzeństwa. Uczęszczał do VIII Gimnazjum we Lwowie. Od najmłodszych lat marzyła mu się służba wojskowa. Po wybuchu I wojny światowej mając niespełna 14 lat chciał wstąpić do tworzonych Legionów Polskich. Jednak z powodu zbyt młodego wieku nie został jednak przyjęty.
Marzenia Romana o udziale w walkach o niepodległość Polski i o wolny Lwów spełniły się w listopadzie 1918 roku. W pierwszym dniu walk o miasto zgłosił się na ochotnika do polskiej załogi w Szkole Sienkiewicza. Służył w kompanii, którą dowodził jego starszy brat Tadeusz.
W czasie walk o miasto uczestniczył w walkach pod Cytadelą, Pocztą i na Persenkówce. Awansował do stopnia kaprala i wyspecjalizował się w obsłudze karabinów maszynowych. Po oswobodzeniu Lwowa walczył dalej. Poległ 19 kwietnia 1919 roku w Obroszynie niedaleko Lwowa. Spoczął na Cmentarzu Obrońców Lwowa.
Roman Feldstein był nie tylko dobrym żołnierzem, ale również utalentowanym poetą. W latach 1916–1919 mimo młodego wieku napisał około 30 utworów literackich m.in. o tematyce patriotycznej. Pośmiertnie jego liryki w liczbie 32 zostały wydane przez jego matkę w zbiorze poezji pt. Pójdźcie za mną.
W 1931 r. na podstawie rozporządzenia Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Roman Feldstyn został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości za „pracę w dziele odzyskania niepodległości”. Był odznaczony także Krzyżem Walecznych, Krzyżem Obrony Lwowa i Krzyżem Polskiej Organizacji Wojskowej.
Opracowała dr Helena Kobus