ZYGMUNT POPOWICZ
Zygmunt Popowicz urodził się we Lwowie 20 stycznia 1900 roku. Był synem starszego radcy pocztowego Jana i Oktawii z Olszewskich. Po ukończeniu szkoły ludowej Zygmunt uczęszczał do III Gimnazjum, które ukończył w marcu 1917 roku. Jako uczeń gimnazjalny był bardzo lubiany i ceniony przez kolegów i profesorów. Dobrze się uczył, dużo czytał i interesował się teatrem. Szczególną wagę przywiązywał do wszechstronnego kształcenia się uważając, że Polska potrzebuje ludzi wykształconych. Dodatkowo uczęszczał na lekcje muzyki i języka francuskiego. Po maturze w 1918 roku rozpoczął studia na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej.
Od dzieciństwa był wielkim patriotą i wierzył w to, że Polska wkrótce odzyska niepodległość. Do walczących w obronie polskości Lwowa przyłączył się już 3 listopada. Wydostał się z domu stojącego na linii walk razem ze starszym o dwa lata bratem Oktawianem.
Zygmunt poległ 9 listopada 1918 roku w Parku Kościuszki w ataku na budynek Sejmu Galicyjskiego. Otrzymał postrzał w chwili, kiedy opatrywał rannego kolegę.
Grób Zygmunta znajduje się na Cmentarzu Orląt Lwowskich. Pośmiertnie Zygmunt Popowicz został odznaczony Krzyżem Obrońców Lwowa.
Zygmunt Popowicz pozostawił pamiętnik – dwa 100-kartkowe zeszyty na kartach, których opisał swoje codzienne życie. Dzięki temu można dowiedzieć się wiele o jego zainteresowaniach, nauce w szkole i marzeniach o niepodległej Polsce.
Opracowała dr Helena Kobus